12 kwietnia obchodzimy w naszej szkole Święto Patrona. W roku 1971 podjęto decyzję o nadaniu Szkole Podstawowej nr 1 w Gostyniu imienia CZARNEGO LEGIONU. Pierwsza uroczystość odbyła się 12 kwietnia 1972.                                                    

Czarny Legion był tajnym związkiem. Jego członkowie zorganizowali zbiórkę broni i produkcję prochu. Przygotowywali się do walki z Niemcami. Chcieli wywołać powstanie i walczyć o wolność z bronią w ręku. Do organizacji wstępowali młodzi ludzie z Gostynia i okolic. Składali przysięgę i wierzyli w zwycięstwo. Gromadzili broń, którą składowali w żwirowni. Tam też odbywały się ich tajne zebrania oraz ćwiczenia.

W dniu 11 kwietnia 1941 roku, w Wielki Piątek, rozpoczęły się aresztowania. Trwoga zapanowała wśród młodych ludzi po aresztowaniu 80 pracowników huty szkła. W ręce gestapowców wpadł niemal cały sztab Czarnego Legionu. Z Gostynia więźniów przewieziono do Rawicza, a stamtąd do Zwickau w Rzeszy. Po długich i okrutnych przesłuchaniach skazano dwudziestu młodych mężczyzn za przygotowanie przedsięwzięcia zmierzającego do zdrady stanu. 13 maja 1942 roku skazano dwunastu Czarnolegionistów na karę śmierci. Pozostali otrzymali od roku do 10 lat obozu karnego. Wszyscy pozostali wierni przysiędze:

„PRZYSIĘGAM I PRZYRZEKAM NA KRZYŻ ŚWIĘTY, NA KREW I MĘKĘ PANA JEZUSA CHRYSTUSA ,

NA HOSTIĘ PRZENAJŚWIĘTSZĄ , PRZED KOŚCIOŁEM I WSZYSTKIMI ŚWIĘTYMI ,

 ŻE JUŻ DZISIAJ JESTEM AKTYWNYM BOJOWNIKIEM O WOLNOŚĆ POLSKI I JEJ HISTORYCZNE GRANICE.

BĘDĘ WALCZYŁ DO OSTATNIEJ KROPLI KRWI I JAK DŁUGO ŻYJĘ NIE DAM SIĘ WZIĄĆ DO NIEWOLI,

 I BEZ ROZKAZU DOWÓDZTWA NIE OPUSZCZĘ WYZNACZONEGO MI POSTERUNKU.

 JESTEM W KAŻDEJ CHWILI , WE DNIE I W NOCY GOTÓW ,

 I NIE ZDRADZĘ SWEJ ORGANIZACJI ANI SŁOWEM , ANI PISMEM , ANI TEŻ ZŁYM CZYNEM.

 BĘDĘ STRZEGŁ I KOCHAŁ WSZYSTKO CO POLSKIE.

 TAK MI DOPOMÓŻ BOŻE WSZECHMOGĄCY”

Wszystkim, którzy w imię miłości Ojczyzny chwycili za broń i oddali dla Niej życie - oddajmy hołd. 

Mieczysław Jastrun „Dedykacja”

Jeżeli kiedyś dzieło napiszę, 

Które przez wielu będzie czytane,

Chcę, aby o was było pisane

Słowami, które znają swą ciszę.

O was, nasi bohaterowie,

Na pozór drwiący z niebezpieczeństwa,

Prości w uczuciach, oszczędni w mowie

I od własnego skromniejsi męstwa.

To, co w granicie będzie wyryte,

To, co się stanie kodeksem dziejów,

W powietrzu nocą, na mgle przed świtem

Wyście pisali krwią i nadzieją.